Beón

De acordo com o Dicionário de Inglês Antigo:

beón

Add: to be:--Wesan and beón fore, Wrt. Voc. ii. 34, 61.(l) absolute, (a) to exist, (of life) to last:--Ðú eart éce and á byst, Shrn. 199, 21. Þá hwíle þe mín líf byð, Cht. E. 230, 7. Gif ic lengc beó þonne heó, Shrn. 159, 27. ꝥ ǽlces mannes sáwl nú sí and á beó, 199, 10. Án is þú woldest beón; óðer ꝥ þú woldest lybban, 193, 27. Hí woldon á bión . . . willniaþ simle tó biónne, Bt. 34, 12; F. 152, 18-23. Wesendum, beóndum existentibus. Wrt. Voc. ii. 32, 63. (b) of posi-tion, lit. or fig.:--Ðér ic biúm (bióm, R.), Jn. L. 7, 34. Beó hé be þǽre ánre þá hwíle þe heó lybbe, Wlfst. 271, 15. Hé móste beón mǽrlíce mid him, Hml. Th. ii. 310, 19. An his hláforddóme wé bián móten, C. D. i. 311, 22. Ðá ðe fore óðrum bieón (beón, ) sculon, Past. 107, 24. ¶ beón ymbe to be about a business:--Deófol byð á ymbe þæt án, hú hé on manna sáulum mǽst gesceaðian mæge, Ll. Th. i. 374, 25. Hí beóð ymbe þæt án, hú . . . , Hml. Th. i. 12, II. Tó beónne ymbe ðeófas, An. Th. 124, 29. (c) to happen:--Ðú bist dumb oð ðæt ðé þis bið, Shrn. 133, 33. Swá bið þǽre sáwle and þǽre synne, Wlfst. 240, 4. (d) to consist of (on):--Þæt gafol bið on deóra fellum, Ors. l, l; S. 18, 17. (a) with predicate, (a) noun or adjective:--Ic dó ꝥ gyt beóð (beóþan, R.) manna fisceras faciam vos fieri piscatores hominum, Mt. 4, 19: Mk. I. 17. Beóð eów ánrǽde, Hml, S. 16, 244. Þæt þás stánes hláfes beón ut lapides isti panis fiant, Mt. R. 4, 3. Lucius bæd hine crístenne beón (christianum se fieri), Bd. 1, 4; Sch. 16, 4. (b) oblique case of noun:--ꝥ hí ne mihtan him sylfum nǽnige góde beón, Bl. H. 45, 16: Ors. 6, 30; S. 282, 18. (c) gerundial infin.:--Se trýwleása ne bið nánum hláforde tó hæbbenne, Hml. S. 12, 131. Hié beóð tó ðreágeanne. Past. 265, 15. (d) prepositional phrase:--Bið hit swíðe leáslíce on siolufres hiéwe, Past. 269, 4. Biá ðú mé in God esto mihi in Deum, Ps. Srt. 30, 3. Hié him on nánum ful-tome beón ne mæhte, Ors. 2, 4; S. 74, 31: 4, 10; S. 196, 7. (3) as auxiliary:-- Ic bióm gelustfullad ego deleclabor. Ps. Srt. 103, 34. Gif onstyred ic beám si motus fuero, 12, 5. Biáð þreáde aporiamur, Wrt. Voc. ii. 100, 44. Wé bíðon wrigen operiemur, Mt. L. 6, 31. Forgefen bíðon (beóþun, R.) ðé synno dimittantur tibi peccata, Mk. L. 2, 9. Tóstrogden biáð scíp dispargentur oves, Mt. L. 26, 31. Rím wintra hine hæbbende beón se numerum annorum fuisse habiturum. Bd. 5, 8; Sch. 586, 17. ¶ beón has a specially future sense:-- Ge ꝥte ǽr wæs, ge ꝥte nú is, ge ꝥte æfter us biþ, Bt. 42; F. 256, 28. Sé byð (bieð, L. erit) eówer þén, Mk. 10, 43. Swá beóð (biðon, L. erunf) þá fyrmestan ýtemeste . . . , manega synt (sunt) geclypede, Mt. 20, 16. beon

Palavras relacionadas: l.