Cwilmian
Dicionário Anglo-Saxónico de Inglês Antigo de Bosworth & Toller - cwilmian
De acordo com o Dicionário de Inglês Antigo:
- cwilmian
- See cwylmian in Dict., and add: I. intrans. To suffer torment:--Hí cwylmiað on écum fýre, Hml. Th. i. 132, 16, 22. Hé sceal beón cwylmiende mid deófle, Angl. viii. 337, 9. Ðá sceaðan ðágyt cwylmigende cuce hangodon, Hml. Th. ii. 260, 8: i. 334, 6. Hí wurdon tócwýsede and cwylmiende lágon, Hml. S. 6, 94. II. trans. (1) to torment:--Ꝥ hé mé má ne ceówe ne ne cwelmie (cruciet), Gr. D. 324, 27. (2) to kill:--Hé sécð tó cwilmianne hine quaerit mortificare eum, Ps. L. 36, 32. (3) fig. to crucify the flesh:--Gif wé ðá flǽsclican lustas cwylmiað, Hml. Th. i. 118, 11. Þǽ þe Crístes synd cwylmiað heora flǽsc qui sunt Christi carnem suam crucifixerunt (Gal. 5, 24), Hml. S. 17, 61.