Fær

De acordo com o Dicionário de Inglês Antigo:

fær

Dele 'fær ; gen. dat. acc. fære . . . f.?' and add: I. of movement, (1) going, passing:--Faru l færr transitus, Ps. L. 143, 14. Hí bǽdon ꝥ hí móston faran þurh ðá burh, ac ðá burhware noldon þæs færes him getýðian, Hml. S. 25, 445. Þá þá hé gehýrde þæs folces fær mid þám Hǽlende, ðá ácsode hé hwá þǽr férde. Hí cwǽdon him tó þæt þæt wǽre ðæs Hǽlendes fær, Hml. Th. i. 152, 13-15. Hwæt is þæs Hǽlendes stede, oððe hwæt is his fær?, 156, 33. Hé cépte þæs Hǽlendes fær he was on the look-out for the passing of Jesus, 580, 28. (1 a) mode of going:--Hí habbað blióh and fær bú ungelíce (cf. hí sint swíþe ungelíces híwes and ungelíce faraþ, Bt. 41, 6; F. 254, 25), Met. 31, 4. (2) a going away (of change of abode):--Be unáléfedum fære from his hláforde. Gif hwá fare unáliéfed fram his hláforde, Ll. Th. i. 126, 8. Be gesíðcundes monnes fære. Gif gesíðcund man fare, þonne mót hé habban his geréfan mid him, 144, 1. (2 a) fig. of change of state:--Hwæt is gódra manna deáð búton . . . færr fram deáðe tó ðám écan lífe?, Hml. Th. ii. 232, 27. (3) a journey, course, (on water) a voyage, (of an army) a march:--Syx daga fær ofor sǽ, Lch. iii. 260, 3. Hwæt is ðeós ðe hér ástíhð. . . swá egeslic swá fyrdtruma? . . . Hire fær (her ascension) is wiðmeten fyrdlicum truman, Hml. Th. i. 444, 5. Hé férde ofer langne wæg . . . Hit gelamp for his langsumum fære, Hml. S. 29, 115. On fære mid þǽre scíre þe mid him fierdedon, Chr. 894; P. 86, 2. Geong l fær iter, Lk. L.10, 33. Manega cépað be ðám mónan heora fær (cf. on xvi.-nihte mónan far ofer sǽ, Lch. iii. 180, 3; see also 176, 21: 178, 23, 27), Hml. Th. i. 100, 24. Þurh his langsume fær (gewende hé tó Róme, 7), 80, 27: Lch. iii. 434, 4. Hé (Gehazi) bedíglode his fær . . . Se wítega hine befrán: 'Hwanon cóme ðú?,' Hml. Th. i. 400, 22. Ic ne cúðe hira fær nesciebam unde essent, Jos. 2, 4: Hml. S. 3, 637. (3 a) fig. of the coming of a season:--Embe feówer wucan se solmónað sígeð tó túne, swá hit getealdon geó Februarius fær fróde gesíðas, Men. 18: 167. (4) an expedition, enterprise:--Heó (Judith) bebeád þám folce ꝥ hí ná ne hogedon embe hire fær ac gebǽdon for hí, Hml. A. 109, 233. II. a place where passage is possible or admissible, a passage, thoroughfare, road, entrance:--Hé him tǽhte þóne wæg ofer ánum brádum fenne þǽr nán fær ǽr næs, Jud. Thw. 162, 18. Wæs þǽr án burh, and næs nánes mannes fær on náþre healfe þǽre byrig, Hml. S. 25, 441. Ðú fær eft biluce aditum reserasti, Rtl. 29, 34. Hí fordytton ǽlc fær upp tó þám muntum praeoccupaverunt omnes vertices montium, Hml. A. 104, 70. III. a means of transport, carriage, vessel:--Æt hýðe stód hringedstefna, ísig and útfús, æðelinges fær, B. 33. Fór fámig scip, . . . siððan fær séleste (the ark) flód úp áhóf, Gen. 1419. IV. of persons, a body of persons who journey, (1) on land, a troop:--Cómon him tógeánes þǽra cempena fær on cynelicum cræte, Hml. S. 31, 968. Hé geseah þǽra sceaþena fær, Ælfc. T. Grn. 18, 14. Hí út férdon mid folclicum truman, oð ðæt ðá Syriscan gesáwon heora fær, Hml. A. 113, 358. (2) on sea, a crew:--Hof séleste (the ark) fór mid fearme; fære ne móston wǽglíðendum wætres brógan hrínan, ac hié God ferede and nerede, Gen. 1394. V. of action or condition, fare (in welfare), proceedings, course of life, path in life:--Nú eom ic cnæpling, and nytende mínes færes ignorans egressum et introitum meum (1 Kings 3, 7), Hml. Th. ii. 576, 15. Hé leornode on hálgum bócum be þæs Hǽlendes fære, Hml. S. 3, 34. Ongan hé tó secgenne be ðæs Hǽlendes fære, hú hé worhte wundra fela, and siððan deáð þrowode, 10, 155. Críst wolde þæt manega wítegan sceoldon cýðan his fær, Hml. Th. ii. 20, 31; Ælfc. T. Grn. 4, 4. Tó ðý þæt ic wolde witan ymbe ðín fær, hú se Ælmihtiga embe ðé wolde ut, quid de te fieri deberet, agnoscerem (Bd. 5, 12), Hml. Th. ii. 354, 9. Man gesette on cranice his leóde fær, Hml. A. 95, 124. [Icel. far travel; a ship; life, conduct.]

Palavras relacionadas: fram-, síþ-, tó-, wǽg-, ymb-fær; faru. fær