Fald
Dicionário Anglo-Saxónico de Inglês Antigo de Bosworth & Toller - fald
De acordo com o Dicionário de Inglês Antigo:
es;
- fald
- m. (not f.) Add: , falod (-ud, aed) :-- Falud (-aed) bobellum, Txts. 45, 310. Falod, Wrt. Voc. ii. 11, 21. Falaed stabulum, Txts. 99, 1920. Fald volio (l. (?) ovile), Wrt. Voc. i. 287, 62. Mid swylcum monnum byð hell gefylled swá swá fald mid sceápum, Ps. Th. 48, 13. On ðone ealdan fald; of ðám ealdan falde . . . On Bunningfald ; of Bunningfalde on æscfald ; of æscfalde . . . on Wufincgfald, C. D. vi. 56, 9-15 : Cht. E. 290, 31. Gebúr sceal licgan of Martinus mæssan oð Eástran æt hláfordes falde, Ll. Th. i. 434, 13. Wác byð se hyrde æt falde þe nete þá heorde þe hé healdan sceal mid hreáme bewerian, . . . gyf þǽr hwlyc þeódsceaþa sceaþian onginneð, ii. 326, 10. Þæs þe tó túne belimpð . . . ge on felda ge on falde, Angl. ix. 260, 1. Fald weoxian, 261, 18. On wifilingfalod westeweardne, C. D. ii. 172, 25. Byringfalod, fæstanfalod, 195, 20. Falodleáh, O. L. Ger. faled bovellium.] v. deór-, hind-, pund-, stód-, wudu-fald. fald