Flán

De acordo com o Dicionário de Inglês Antigo:

flán

Add :-- Flaan catapulta, Wrt. Voc. ii. 102, 48. Fláne obolisci, An. Ox. 3524. Fram fláne fleóndre, Bl. Gl. p yrre hit sylf mid fláne (sagitta) ofstang, Prud. 24 a. Ágeót út fláne effunde frameam, Bl. Gl. Flánas tessa, pila, Wrt. Voc. ii. 97, I. 8. Flána jacula, Bl. Gl. Þá þóhton hié ꝥ hié sceoldon ǽrest . . . hié gebígan mid heora flána gescotum, ac . . . hié ne mehton from him nǽnne flán ásceótan, ac ǽlc cóm . . . on hié selfe (tela . . . retrorsum coacta ipsos configebant). . . . Theodosius fultum mehte mǽstra ǽlcne heora flána on hiora feóndum áfæstnian, Ors. 6, 36; S. 294, 22-28. Swá him máre gescot and má flána tó cymð eo crebrioribus sagittis impetuntur, Past. 407, 23. Flánum spiculis, Txts. 96, 937. Ðæt mód ðætte ne mæg gesión ðá fláne ǽr hit sié gewundad cor, quad praevidere vulnera non potest. Past. 431, 3. Flána sagittas, Ps. Spl. 7, 14 : 10, 2. [N. E. D. flane.] flan