Hin-síð

De acordo com o Dicionário de Inglês Antigo:

hinn-, hind-, es;

hin-síð

m. A journey hence, away, from this world, departure, death. Exon. 119 b; Th. 459, 29; Hö. 7: 87 a; Th. 328, 7; Vy. 13: 97 b; Th. 364, 9; Wal. 68: 52 b; Th. 183, 22; Gú. 1331: Cd. 33; Th. 44, 32; Gen. 718: Th. 45, 3; Gen. 74: Judth. 10; Thw. 23, 11; Jud. 117. Hindsíð, Blickl. Homl. 123, 6. [Cf. O. Sax. hin-fard: O. H. Ger. hine-fart exitus, obitus.] hin-siþ,hin-sið