Horu

De acordo com o Dicionário de Inglês Antigo:

horu

Add.: n. [A weak form occurs, Hml. S. 7, 129.] I. of physical impurity (or uncertain):--Fúles horewes squalentis ceni, An. Ox. 3598. Mixe, horwe ceno, i. luto, Wrt. Voc. ii. 130, 71. Fúle horewas putidos (ergastuli) squalores, An. Ox. 11, 134. II. of moral impurity:--Mód mid horuwe (sorde) gewǽht, Hy. S. 37, 12. Hwæt ligst þú on horwe leahtrum áfylled, Dóm. L. 77. Mid þám fúlestan horwe (incest), Ap. Th. 24, 14. Micel tódǽlð betwuh clǽnnysse fǽmnenlicre sáwle and horwu (sordes) hyre, seó þe manegra gǽlsum underlæg, Scint. 69, 14. Þá áfeormadan fram horwum expiatos sordibus, Hy. S. 4, 22: Dóm. L. 156: Cant. M. ad fil. 5. Fram eallum horwum heálicra leahtra, Hml. Th. ii. 242, 31. Þurh ælfremede horwan gefýled, Hml. S. 7, 129. [N. E. D. hore.] horu