Hwæt
Dicionário Anglo-Saxónico de Inglês Antigo de Bosworth & Toller - hwæt
De acordo com o Dicionário de Inglês Antigo:
- hwæt
- ad I. in direct questions, (1) why :-- Hwæt ofermódgað ðiós eorðe and ðis dúsð? quid superbit terra et cinis?, Past. 299, 22: 211, 12: Mt. 19, 17: Nic. 14, 14. Ac hwæt ofermódige gé þonne, oþþe hwý áhebbe gé eów?, Bt. 42; F. 258, 15: Hml. Th. ii. 164, 28. Hwæt seofast þú wið mé? quid igitur ingemiscis? (cf. hwí (quid) murcnast þú wið mín?, 3), Bt. 7, 3; F. 20, 14. Hwæt (cf. tó hwí, W. S., for hwon, L., R. quid, Mt. 27, 46: hwí, W. S., tó hwon, L., R. quid, Mk. 15, 34) forlǽtest þú mé?, An. 1415. Hwæt standaþ gé hér and úp on þysne heofon lóccaþ? quid statis aspicientes in coelum? (Acts 1, 11), Bl. H. 123, 21: Cri. 510: An. 1318: Jul. 505. (1 a) strengthened by ǽfre :-- Hwæt þú ǽfre wilt aldre lǽtan þæne þe hér leofað rihtum þeáwum, Gen. 2642. (2) as a particle of interrogation :-- Hwæt lá nis hé fæder þín? numquid non ipse est pater tuus?, Cant. M. ad fil. 6. Lá hwæt is ǽnig óðer on eallum þám gelimpum bútan Godes yrre swytol?, Wlfst. 163, 13. II. in indirect questions :-- Ic ðé mæg eówian ðæs bisna þá ðe magon getrymian tó þám ꝥ þú nást hwæt þú læng siofige, Bt. 36, 1; F. 172, 28. III. in clauses expressing astonishment, how, what :-- Eálá hwæt Drihten deófles costunga geþyldelíce ábær O how patiently our Lord bore the devil's tempting, Bl. H. 33, 28: Sat. 316. Juliana, hwæt þú glǽm hafast, Jul. 167. Hwæt hé frécnu gestreón funde, Met. 8, 58. III a. preceding a question :-- Hwæt lá hwæt! sint þis nú þá gód?, Bt. 3, 4; F. 6, 18. IV. as an introductory particle of vague meaning, why, well, so, indeed, certainly :-- Gif þonne hwá ne récþ hwæþer hé hæbbe ... þe nabbe ..., hwæt ꝥ beóþ forlytla sǽlþa þæt mon swá eáþe forlǽtan mæg an vel si amiserit, negligendum putat? sic quoque perexile bonum est, quod aequo animo feratur amissum, Bt. 11, 2; F. 34, 30. Sé þe gedyrstigað onwreón þá scandlicnesse his steópméder ... hwæt (profecto) sé sóðlíce onwríhð his fæder scondlicnesse, Bd. 1, 27; Sch. 70, 4. Hwæt seó gítsung gedéþ heore gítseras láþe siquidem avaritia semper odiosos facit, Bt. 13; F. 38, 15. Hwæt hé is God mínetenim ipse est Deus meus, Ps. Th. 61, 2, 6. Hwæt wé witan nouimus namque, Bd. 1, 27; Sch. 81, 21. And hwæt þá se ylca God manna cynn ádwǽscan ne wolde quia itaque isdem Deus humanum genus exstinguere noluit, 77, 12. Hwæt hí dydon swá swá hé cwæð fecerunt, ut dixerat, 2, 2; Sch. 117, 20: 1, 27; Sch. 78, 9: Hml. S. 22, 141: 24, 12: Angl. viii. 330, 23. Hwæt ic þínra bysna ne mæg wuht oncnáwan, Gen. 533. V. somewhat, any, at all. Cf. á-wiht :-- Gif hit hwæt elles gesélde if it happened at all differently, Cht. Th. 166, 20. Gif hit hwæt ælcor (elles, v. l.) bið sin alias, Bd. 4, 28; Sch. 519, 7. hwæt