Manig. i

De acordo com o Dicionário de Inglês Antigo:

manig. I

add:-- Nóes and Abrahames and mæniges óðres word beóð ofergytene, Wlfst. 3, 38. Monegum men gescrincað his fét tó his homme, Lch. ii. 68, 2. Bútan hergiungum þe gewurdon an monigre þeóde, Ors. 3, 9; S. 128, 26. Hé heora monig ðúsend ofslóg, 3, 7; S. 110, 33. Þá Rómániscan mǽdenu manega ðurhwunodon on mǽgðháde, Hml. S. 7, 293. Nis þæt gód ꝥ þá monegan godas sién, Shrn. 101, 1. Mid monegum þúsendum, Ors. 5, 4; S. 224, 19. Manega ðúsenda engla, Hml. Th. ii. 334, 16. Monege óþre þeóda; and eác þá monegan cyningas, Ors. 5, 1; S. 214, 15: 4, 8; S. 186, 15. Þá monegan ǽrran, 3, 11; S. 142, 6. II. add :-- Dáuid monigne forsende, Past. 36, 8, ¶ the forms in the following are peculiar :-- Swá monig (indeclinable -- quot. ?) beóð men ofer eorðan, swá beóð módgeþoncas quot homines, tot sententiae, Gn. Ex. 168. Dáuid monig (monigne, ) forsende, Past. 37, 8. Þá heáfodmen . . . mænig man (mænig-man as a cpd. ?) mid þám swíðe gedrehtan, Chr. 1096 ; P. 233, 7. III. add :-- Monigum monna (monigum monnum, manegum menu, v. ll.) tó hǽle nonnullis saluti, Bd. 4, 19 ; Sch. 450, 20. v. for-, fore-manig. manig

Palavras relacionadas: l.