Mengan
Dicionário Anglo-Saxónico de Inglês Antigo de Bosworth & Toller - mengan
De acordo com o Dicionário de Inglês Antigo:
mængan, mencgan;
- mengan
- p. de. I. to mix, mingle, combine :-- Ic menge mango(?), Wrt. Voc. ii. 58, 42. Mengio, 113, 59: Epl. Gl. 156, 36. Mænge margo (mango?), Wrt. Voc. ii. 58, 48. Menget confundit, 105, 11. Ic mínne drinc mengde wið teárum potum meum cum fletu temperabam, Ps. Th. 101, 7. Ðú wið fýre foldan mengdest, Bt. Met. Fox 20, 223; Met. 20, 112. Ðara blód Pilatus mengde (miscuit) mid hyra offrungum, Lk. Skt. 13, 1. Ðonne wé medelcwidas mengdon when we conversed, Salm. Kmbl. 865; Sal. 432. Hí hí wið mánfullum megndan þeóde commisti sunt inter gentes, Ps. Th. 105, 26. Hí mínne mete mengde wið geallan, 68, 22. Meng ða blisse wið ða unrótnesse, ProOf sexual intercourse :-- Is eác bewered ðæt mon hine menge wið his bróðor wífe cum cognata misceat prohibitum est, Bd. 1, 27; S. 491, 16, 10. II. intrans :-- Hát and ceald hwílum mencgaþ, Cd. 216; Th. 273, 6; Sat. 132. III. to mingle together, stir up, disturb :-- Mengan merestreámas, Exon. 123 b; Th. 475, 3; Bo. 42. Meregrundas mengan, Beo. Th. 2903; B. 1449. [Cf. his mod him gon mengen, Laym. 3407: wraþþe meinþ þe heorte blod, O. and N. 945. Prompt. Parv. mengyn misceo: O. Sax. O. L. Ger. mengian: O. Frs. mengia: O. H. Ger. chi-menghid; pp.: Ger. mengen.] v. ge-, geond-mengan. mengan