Óleccan, ólæcan

De acordo com o Dicionário de Inglês Antigo:

(

óleccan, ólæcan

l. ólǽcan). I. dele last passage, for which see ólehtan, and add :-- Martianus cwæð ꝥ hé geare wiste his æðelborennysse, 'and ic þé for ðí tihte ꝥ ðú-þám godum geoffrige'. Iulianus him sǽde, 'Þu eart áblend for þínre yfelnysse, and for þí mé þus ólǽcst', Hml. S. 4, 133. Suá micle líðelecor hé sceal ólecan (óleccean, ) ðǽm welegan eáðmódan . . . eác ðá wódðraga ðæs ungewitfullan monnes se lǽce gehǽlð mid ðǽm ðæt hé him ólecð æfter his ágnum willan tanto lenius humilitatem divitum mulceat. . . et furor insanorum ad salutem medico blandiente reducitur, Past. 183, 15-33. Ðonne hé his wambe suá hnesclíce ólecð dum ventri molliter servit, 313, 12. Ðæt mód oft ólecð him selfum guadam delectatione ejus sibimetipsi animus blanditur, 463, 9. Eft hé ólehte ðám scamfæston rursum verecundantem refovet, 207, 10. Hé hí swá unróte óleccende tó him geloccode . . . Be ðǽm wæs swíðe ryhtlíce gecweden ðætte Sihhem Dinan líðelíce ólehte, ðá ðá hé hí geunrótsod hæfde tristem blanditiis delinivit . . . Recte adjungitur, 'Tristem blanditiis delinivit', 415, 18-30. Þá ólǽhte Gezabel þám unrihtwísan and cwæð, 'Arís and gereorda, . . . ic ðe forgife þone wíneard', Hml. S. 18, 184. Ðætte . . . ðæt mód his hiéremonna hé óliccende (óleccende, v. l.) egesige and ðreátigende ólicce (ólecce, v. l.) ut. . . corda subditorum et terrendo demulceat, et tamen ad terroris reverentiam demulcendo constringat, Past. 127, 6-7. Swá wilnigen tó óleccanne ðǽm gódum and hí tó herianne, swá hí húru ne óleccen ðǽm yflum sic praedicanda sunt bona, ne ex latere juventur et mala, 453, 32. II. add :-- Hí rícum monnum swíðe óleccað ðá hwíle ðe hí him beforan beóð . . . Hé déð feóndscipe ðǽm ilcan Gode ðe hé ǽr ólehte venientes ad faciem quorumdam hominum magna eis submissione blandiuntur . . . In eum, quem rogaverat, inimicitias exercet, Past. 421, 27-33. Ðæt hé nánum men ne ólicce in nullius se debeat favorem declinare, 383, 12. Gif hí lytles hwæt habbaþ, þonne beþurfon hí ꝥ hí óleccan þǽm æfter friþe þe máre habbað . . . swá hé máre hæfþ, swá hé má monna óleccan sceal, Bt. 26, 2; F. 92, 28-33. Ðú woldest beón foremǽre on weorþscipe . . . þonne scealt þú óleccan swíþe earmlíce þám þe þé tó þám gefultumian mæge dignitatibus fulgere velis ? danti supplicabis, 32, 1; F. 114, 11. Hí þá sóna ólǽcende (óliciende, v. l.) ymb ꝥ seofiende adulando questi sunt, Gr. D. 34, 33. III. add :-- Hí God forsáwon and þám wiðersacan ólehtan (ólǽhtan, v. l.), Wlfst. 202, 3. Ꝥ hí ongiten hwonan him se wela cóme and ólecce ðǽm, þý lǽs hé him þone welan áferre, Bt. 39, 11; F. 230, 19. IV. add :-- Ðonne ús fullícost óleccað ðá cræftas and ðá mægenu cum virtutum nobis copia blanditur, Past. 467, 5. Þá woruldsǽlþa swíþe lytelíce óleccaþ þǽm módum þe hí on lást willaþ beswícan, Bt. 7, 1 ; F. 16, 11. [For a discussion of this verb see Angl. xxxi. 259.] v. ge-óleccan ; ólehtan. olæcan,o-leccan,oleccan

Palavras relacionadas: l.