1 óman
pl. f. Erysipelas, erysipelatous inflammations :-- Óman ignisacrum, Wrt. Voc. ii. 45, 34: 110, 52. Lǽcedómas wið ǽlces cynnes ómum, Lchdm. ii. 98, 21. In the section of which this is the heading the word frequently occurs. Of hómena stiéme cymþ eágna mist, 26, 26. Wið hómum, nim gate horn . . . dó on ða hóman, i. 350, 17-20. Wið hómum (Óman, MS. O. ), báres scearn . . . ða hóman hyt béteþ, 360, 10-11. [Icel. áma ; f. and ámu-sótt erysipelas.