Orþung

De acordo com o Dicionário de Inglês Antigo:

orþung

I. add: (1) the breath of a human being or animal :-- Seó orþung þe wé út bláwaþ and in áteóð . . . is seó lyft þe ealle líchamlice þing on lybbað, Hml. S. 1, 214. Betwux wordum his (the old man's) orðung áteórað, Hml. Th. i. 614, 15. Orþunge alitum, Germ. 398, 220. Orþunga halitus, 402, 77. (2) inspiration of a spirit :-- Þurh orðunge þæs Hálgan Gástes, Hml. Th. ii. 524, 12. See preceding word. orþung