Óþ-fleón

De acordo com o Dicionário de Inglês Antigo:

óþ-fleón

to flee away, escape :-- Favius heánlíce hámweard óþfleáh, Ors. 3, 10; Swt. 140, 14. Ða ðe tó him mid scypum óþflugon tó ðǽm beorgum ad se ratibus confugientes, 1, 6; Swt. 36, 11: 2, 8; Swt. 94, 8. Sume binnan ðæt fæsten óþflugon, Swt. 92, 23. Ða ðe him (Joshua) óþ-flugon, ðám feóllon stánas on uppan, and hí fordydon, Homl. Th. ii. 214, 2. Ðám monnum ðe óþflugon ofer ðone weall, Chr. 921; Erl. 107, 12. Uneáðe mehte ǽnig ðǽm Gallium óþfleón, Ors. 2, 8; Swt. 94, 11. Wil-niende ðæt hí ǽlcum gewinne óþflogen hæfdon, I. 4; Swt. 32, 21. oþ-fleon