Snoru
Dicionário Anglo-Saxónico de Inglês Antigo de Bosworth & Toller - snoru
De acordo com o Dicionário de Inglês Antigo:
e;
- snoru
- f. A daughter-in-law:--Snoro nurus, Wrt. Voc. ii. 115, 3: 83, 83. Snoru, 73, 52: 60, 49: i. 52, 10. Snoru, snora, Ælfc. Gr. 11; Zup. 79, 18. Swegr on hyre snore and snoru on hyre swegere, Lk. Skt. 12, 53. Sca Maria is Godfæder snoru and Godes suna módur and háligra sáuwla sweger, Shrn. 118, 6. Hió genom hiere snore, Alexandres láfe, Ors. 3, 11; Swt. 148, 18. [O. Frs. snore: O. H. Ger. snura: Icel. snor.] snoru