Swégan. i b
Dicionário Anglo-Saxónico de Inglês Antigo de Bosworth & Toller - swégan. i b
De acordo com o Dicionário de Inglês Antigo:
1.
- swégan. I b
- add :-- Swégdon sonauerunt (inimici tui, Ps. 82, 3), Bl. Gl. II. add :-- Ne gehýre gé hú myrige lofsangas swégað on heofenum?, Hml. Th. ii. 98, 5. Benedicte ne mihte beón nán þing bedíglod, þá þá on his eáre swégdon eác þá word þæs munukes geþóhtes, Gr. D. 144, 33. II a. where the words of a passage are given, to be expressed in such and such words :-- ꝥ sárlice leóð þe þús swégð on þám sealme, 'Transivi et ecce non erat (Ps. 37, 35),' Angl. viii. 332, 38.