Þíxl

De acordo com o Dicionário de Inglês Antigo:

þisl, e; þísle, an;

þíxl

f. I. a beam or pole of a waggon; temo: used, also, like temo, to denote a constellation, the Bear :-- Wǽnes ðísl (wægne þíxl (wægnes?), 100, 72) archtoes, Wrt. Voc. ii. 7, 23. Þísl temo vel arctoes, i. 16, 24: themon (in a list 'de plaustris'), 284, 46. Þistle temo (Wülcker prints þísle themon, Gl. 295, 14), 66, 83. Díxl arquamentum, Txts. 109, 1147. Tunglu ðe wé hátaþ wǽnes ðísla, Bt. 39, 3; Fox 214, 19. Án ðara tungla woruldmen hátaþ wǽnes þísla, Met. 28, 10. Þíxlum, díxlum, díslum temonibus, Txts. 101, 2007. II. a pole (?) :-- Of ðære ác in ða heortsole; of ðære sole in ða þísle; of ðære þísle eft in ða mýðan, Cod. Dip. Kmbl. iii. 380, 6. [O. L. Ger. thísla; f. wk. temo: Du. dissel axle-tree; dissel-boom beam or pole of a carriage: O. H. Ger. díhsel, díhsila, dísala; f. temo: Ger. deichsel: Icel. þísl; Swed. tistel-stång coach-pole.] þixl