Tilia

Dicionário Anglo-Saxónico de Inglês Antigo de Bosworth & Toller - tilia

De acordo com o Dicionário de Inglês Antigo:

tiliga, an;

tilia
m. A husbandman, cultivator of land:--Tilia colonus, Wrt. Voc. i. 74, 66. Bigenga, tilia, inbúend colonus, i. incola, cultor, inquilinus, it. 134, 25. Tilia colonus, habitalor, Hpt. Gl. 422, 60. Se merigenlica tilia the labourer who came in the morning. Homl. Th. ii. 74, 30. Ðá sende hé to ðam tiligum (tilium, MS. A. ad agricolas) his þeów . . . Ðá cwǽdon ða tilian (coloni) . . . Ðæs wíngeardes hláford fordéþ ða tiligean (tylian, MS. A. colonos), Mk. Skt. 12, 2, 7, 9. [Þe wise teolie prudens sator, O. E. Homl. i. 133, 10.]

Palavras relacionadas: eorþ-, irþ- (yrþ-) tilia. tilia

Back