Úre

De acordo com o Dicionário de Inglês Antigo:

úre

adj. pronoun. I. our :-- Úre noster, Ælfc. Gr. 15; Zup. 93, 17. Úre Drihten, Blickl. Homl. 11, 22. Fæder úre (úrer, Lind.) Pater noster, Mt. Kmbl. 6, 9. Úre se trumesta staþol, Blickl. Homl. 13, 10. Tó úres Drihtnes méder, 5, 2. On naman Godes úres, Ps. Spl. 19, 5. Beorhtnes blíðan Drihtnes úres, Ps. Th. 89, 19. Seó rihteste bysen úran (úres, MS. F.) menniscan lífes, R. Ben. 133, 4. Ða blindnesse úre ælþeódignesse, Blickl. Homl. 23, 2: 77, 14. Mid eallre úre heortan megolnesse, 65, 23. Úrum Hǽlende fylgende, 23, 11. Deóre Drihtne úrum, Cd. Th. 17, 17; Gen. 261. Mid úre ánre sáule, Blickl. Homl. 91, 16. Úrne dæghwamlícan hláf, Mt. Kmbl. 6, 11. Álése wé úre sáule, Blickl. Homl. 101, 10: 33, 13. Ge wé ge úre fæderas, Gen. 46, 34. Sió án ræst eallra úrra (úra, Met. 21, 14) geswinca, Bt. 34, 8; Fox 144, 27. Be ðære hǽlo úirra sáwla, L. In. pref.; Th. i. 102, 8: Exon. Th. 154, 26; Gú. 848: Blickl. Homl. 131, 1. Úra synna forlǽtnesse, 35, 36. Úrum fæderum, Deut. 5, 3. Forgyf ús úre gyltas, swá swá wé forgyfaþ úrum gyltendum, Mt. Kmbl. 6, 12. II. predicative, ours :-- Ðonne bið úre seó yrfeweardnes, Mk. Skt. 12, 7. Ðonne wé ðǽm ðearfum hiera niédðearfe sellaþ, hiera ǽgen wé him sellaþ, nalles úre, Past. 45; Swt. 335, 18. III. where in place of an inflected form of the adjective the genitive úre might be expected :-- Nis ðæt mín miht ne nǽniges úres, Blickl. Homl. 151, 29. Gé habbaþ gecýðed ðæt gé úres nánes ne siendon ye have shown that ye are of no one of us; nullius vos esse monstratis, Past. 32; Swt. 211, 14. Gif hwelc forworht monn cymð and bitt úrne hwelcne, 10; Swt. 63, 1. Úrum sceal sweord and helm ... bám gemǽne, Beo. Th. 5312; B. 2659.

Palavras relacionadas: úser. ure