Wilfullīce
Dicionário Anglo-Saxónico de Inglês Antigo de Bosworth & Toller - wilfullīce
De acordo com o Dicionário de Inglês Antigo:
- wilfullīce
- ad :-- Wil-ful[l]ice sponte, Hpt. Gl. 435, 66. [Alle þet for þi luue pouerte wilfulliche þolien, O. E. Homl. i. 279, 8. Þe ournemen of boȝsamnesse ys þet me bouȝe wiluolliche, Ayenb. 140, 19. Wylfully voluntarie, spontanee, Prompt. Parv. 528.] wilfullice