Wræc-síþ

De acordo com o Dicionário de Inglês Antigo:

es;

wræc-síþ

m. I. travel in a foreign land, peregrination, pilgrimage :-- Hí noldon geþafian ðæt swá getogen mann (Gregory) ða burh forléte, and swá fyrlen wræcsíð genáme, Homl. Th. ii. 122, 15. Gif hwá weófodþén áfylle, sý hé útlah, búton hé þurh wræcsíð (wrec-, ) gebéte, L. C. S. 39; Th. i. 398, 26. Á ic wíte wonn mínra wræcsíþa, Exon. Th. 441, 27 ; Kl. 5. Ic wépan mæg mine wræcsíþas, earfoþa fela, 443, 31 ; Kl. 38. I a fig. of absence from heaven :-- Gé (evil spirits) frófre ne wénaþ, ðætgé wræcsíða wyrpe gebíden, Exon. Th. 132, 29; Gú. 480. II. exile, banishment :-- Wræcsíð exilium, Wrt. Voc. i. 21, 21: 51, 36. Wræcsíþ, ii. 32, 18. Wræcsíðe liminio, (postliminium, Aid. 37), 80, 30. Wræcsíþe, 52, 33: exiliala, 144, 80. Dauid sang be his gehwyrftnesse of his wræcsíðe, Ps. Th. 22, arg. Hé is swíþe sárig for ðínum earfoþum and for ðínum wræcsíþe, Bt. 10; Fox 28, 19. Of wræcsíðe lǽdan. Exon. Th. 143, 12 ; Gú. 660. Hé bebeád ðæt mon lóhannes gebróhte on Bothmose on wræcsíþe from óþrum cristenum monnum Ioannes in Paimum relegatnr fuit. Ors. 6, 9; Swt. 264, 11. Ðá ásende hé hine on wræcsíð tó ánum ígeoðe. Homl. Th. i. 58, 31 : 560, 20. Seó wæs gelǽcled from Róme on wræcsíð on ða ceastre seó is nemned Piceno, Shrn. 102, 35. Wén ic ðæt gé for wlenco, nalles for wræcsíðum, Hróðgár sóhton, Beo. Th. 682; B. 338. Heora látteówum and heora cempum hié bebudan, ðæt hié on wræcsíþasfóran, and on ellþiéde ducem suum et miliies exsulare jusserunt, Ors. 4, 4 ; Swt. 164, 26. II a. fig. of living out of heaven :-- Nis ðeós woruld ná fire éðel, ac is úre wræcsíð, Homl. Th. i. 162, 17. Dam bið wræcsíð witod, ðe sceal heán hwearfian, ðonne heonon gangaþ, Andr. Kmbl. 1777; An. 891. Ge in wræcsíðe longe lifdon, swegle benumene, Exon. Th. 139, 19; Gú. 595. Wræcsíð wépan in ðam deáðsele (hell), 166, 23; Gú. 1047: 466, 34; Hö. 126. Wé synd on ðisse worlde ælþeódige . . . ; for gylte wé wǽron on ðysne wræcsíþ sende, Blickl. Homl. 23, 5. III. misery, wretchedness :-- Uton gangan ðæt wé bysmrigen bendum fæstne, óðwíton him his wræcsíð, Andr. Kmbl. 2715 ; An. 1360. ' Ic nú þrý dagas þolian sceolde wælgrim wítu. . . .' ' Ne wép ðone wræcsíð, ' 2861 ; An. 1433. Mæg unfǽge eáðe gedígan weán and wræcslít, Beo. Th. 4573; B. 2292. [O. Sax. wrak-síð pilgrimage; exile.] wræc-siþ

Palavras relacionadas: l.