BEÁCEN

古英语词典条目

BEÁCEN

古英语词典条目

词性: bécen, bécn, bécun; 相关词:

定义

1 BEÁCEN

g. beácnes; n. A BEACON, sign, token, standard; signum, significatio, typus, vexillum, portentum, miraculum; in specie de sancta cruce et de sole :-- Leóht eástan com beorht beácen light came from the east a bright beacon, Beo. Th. 1144; B. 570. He beácen onget he perceived the sign, Cd. 198; Th. 246, 33; Dan. 488, Wæs beácen boden the token was announced, Andr. Kmbl. 2403; An. 1203. Beácnes cyme the beacon's [the sun's] coming, Exon. 57b; Th. 205, 4; Ph. 107. Segn genom beácna beorhtost he took an ensign brightest of standards, Beo. Th. 5547; B. 2777. [O. Sax. bókan: O. Frs. báken: O. H. Ger. pouchan.] DER. fore-beácen, freoðo-, heofon-, here-, sige-, sigor-, wundor-: beácn, -ian, -ung: bécn-an, -ian: bícn-ian: býcn-an, -endlíc, -iend, -iendlíc. beacen

符文铭文

ᛒᛖᚪᚳᛖᚾ

可能的年轻符文铭文

关于

古英语词典项目旨在提供面向古英语(盎格鲁-撒克逊语)的综合可搜索词典。

它包括缩写、作品与作者,以及真实的符文铭文。

支持

快速链接

版权 © 2025 古英语词典
"Fornjóts synir eru á landi komnir"