Blin

古英语词典条目

Blin

古英语词典条目

词性: blinn, e; 相关词: linnan

定义

1 blin

f. [ = be-lin; to cease] A ceasing, rest, intermission; cessatio, intermissio :-- Bútan blinne without ceasing; sine intermissione, Bd. 5, 12; S. 628, 20: Elen. Kmbl. 1648; El. 826. [Old Eng. blin, Ben. Jonson.] DER. un-ablinn.

符文铭文

ᛒᛚᛁᚾ

可能的年轻符文铭文

关于

古英语词典项目旨在提供面向古英语(盎格鲁-撒克逊语)的综合可搜索词典。

它包括缩写、作品与作者,以及真实的符文铭文。

支持

快速链接

版权 © 2025 古英语词典
"Fornjóts synir eru á landi komnir"