f. An end, finish, death; fīnis, consummātio, mors :-- Geendung ealles flǽsces fīnis ūnĭversæ carnis, Gen. 6, 13. Ðonne cymþ seó geendung tunc vĕniet consummātio, Mt. Bos. 24, 14. Óþ ðisre worulde geendunge until the end of this world, Boutr. Scrd. 17, 18 : 20, 20; Homl. Th. ii. 74, 10. On geendunga in consummātiōne, Ps. Spl. 58, 14. Æfter geendunge ðæra ealdra manna after the death of the old men, Jud. Thw. 153, 20 : Homl. Th. ii. 122, 18. ge-endung