1 on-irnan
to yield, give way:--Duru sóna onarn fýrbendum fæst, syððan hé hire folmum [hrán], Beo. Th. 1447; B. 721. Duru sóna onarn þurh handhrine háliges gástes, Andr. Kmbl. 1998; An. 1000. [O. H. Ger. int-rinnan evadere, abire, profugere.] on-irnan