adj. Sinless, without sin:--Hwylc eówer sí synleás (sine peccato), Jn. Skt. 8, 7. Crist þrowade for ús synleás, Wulfst. 121, 14: 151, 5. Ne biþ nǽfre nán man leahterleás ne synleás ealra þinga, 233, 24. Biþ oft synleás yfel geðoht ðǽm gódum plerumque boni innoxie tentantur ad culpam, Past. 54; Swt. 423, 3. Úre Drihten gescóp Adam háligne and clǽnne and synleásne, Wulfst. 153, 13. [O. Sax. sundi-lós.] syn-leas