1 weg-farende
adj. (ptcpl.) Wayfaring :-- Sum wegfarende (-férende, ) man férde wið ðone feld; ðá wearð his hors gesicclod, Homl. Skt. ii. 26, 204. Seó nædre ligeþ on ðam wege, and wyle ða wegfarendan mid hire tóðum slítan, Wulfst. 192, 23. [Icel. veg-farandi.]