For-leósan

Según el Diccionario de Inglés Antiguo:

for-leósan

Add. I. to lose. (1) with acc. :-- Ne forleósaþ hí þone willan, Bt. 36, 7; F. 184, 27. Titus sǽde þæt hé þone dæg forlure þe hé nóht tó góde on ne gedyde, Chr. 81; P. 8, 8. (2) with dat. (inst.) :-- Hé nǽfre forlýst ðám leánum, Bt. 36, 7; F. 184, 25. Forliést, 37, 2; F. 188, 25. Hé dóme forleás, B. 1470. Þæt hé elne forleóse, Gn. Ex. 188. Ic þám leánum forloren hæfde, B. 2145, Sý his spǽce forlorenhis case shall be lost, Ll. Th. i. 294, 19. II. to destroy. (1) physical :-- Hié gesworen hæfdon ðæt hié óþer forleósan woldon, oþþe hira líf, oþþe þæs cyninges, Ors. 2, 3; S. 68, 28. (2) spiritual, moral, &c. :-- þurh áðbrycas forloren, Wlfst. 164, 8. Hwæt wille ic ðisum forlorenum wiðersacan geandwyrdan, Hml. Th. i. 378, 11. [N. E. D. forlese. Goth. fra-liusan: O. Frs. for-liasa: O. Sax. far-liosan: O. H. Ger. fer-liosan.] for-leosan