1 mis-dón
to act wrongly, offend, transgress :-- Gif hit geweorðeþ ðæt man unwilles ǽnig þing misdéþ, ná biþ ðæt ná gelíc ðam ðe sylfwilles misdéþ, and eác se ðe nýdwyrhta biþ ðæs ðe hé misdéþ, L. Eth. vi. 52; Th. i. 328, 21: L. Edg. C. 4; Th. ii. 262, 6. Se ðe misðóeþ qui male agit, Jn. Skt. Lind. 3, 20. Se ðe misdyde, hé hit gebéte, L. I. P. 19; Th. ii. 328, 15. Tó fela is ðæra ðe misdydan, Wulfst. 270, 30. [Durste nán man misdón wið óðer on his tíme, Chr. 1135; Erl. 261, 7.] [O. Frs. mis-dúa: O. H. Ger. missa-, mis-tuon delinquere, offendere, culpare.] mis-don