Add to a-dýdan: (1) to destroy, &c.:--Ádýt mortificat, Ps. L. fol. 186, 6. Ǽlc man bið fordémed ðe hine sylfne ádýt, Hml. S. 19, 229. Ealle gesceafta ðæt wæter ádýdde, Hml. ii. 60, 11: 122, 17. Hig manega ádýddon (ad mortes plurimorum), Num. 21, 6. Se unlybba ne mihte hine ádýdan, Hml. Th. ii. 178, 12: Hml. S. 17, 176: Scrd. 22, 29. Wearð se mǽsta dǽl mid hungre ádýd, Hml. Th. i. 404, 11: Hml. S. 17, 33: 4, 428. On ðám inran menn ádýdd, Hml. Th. i. 492, 4. Ðæt ðá leahtras ðurh ðá bebodu ádýdde beón, ii. 210, 6: 218, 28. Ðá deádan ðe ðǽr ádýdde wǽron, Hml. A. 68, 77. Ádýdra mortificatorum, Ps. L. 78, 11. (2) to deaden, make torpid; to mortify:--Ys ádýdd flǽsc mortificatur caro, Scint. 47, 5. Treówa cuciað on lenctenes tíman ðe þurh wyntres cyle wurdon ádýdde, Hml. S. 12, 32. [O. H. Ger. ar-tóden morti tradere, mortificare.] a-didan