1 mése
f. A table; also what is on a table :-- Míse (MS. T. mése) mensa, Ps. Spl. 68, 27. Meóse mensorium (mensorium quod est in mensa, ut mantile, et vas escarium), Wrt. Voc. i. 26, 61. Mýse l beód mensa, 82, 21. Ða hwelpas etaþ of ðám crumon ðe feallaþ of heora hláfordes mýsan ... Seó mýse is bódlíce lár ... Be ðære mýsan cwæþ se wítega: Drihten ðú gegearcodest mýsan on mínre gesihþe, Homl. Th. ii. 114, 24-28: i. 330, 31, 34: Ps. Spl. 127, 4: Mk. Skt. 7, 28: Lk. Skt. 12, 21, 30. [Goth. més: O. H. Ger. mias, meas mensa.] mese