Sculan

Selon le Dictionnaire Anglo-Saxon :

sculan

I. add :-- L. mancsa goldes þe Ælfnóþ him sceal, Cht. Crw. 23, 7. Eal ic him gelǽste ꝥ ꝥ ic him scolde, Ll. Th. i. 182, 11. Hé forgeaf on Godes ést Centingan ðæne borh ðe hý him sceoldan, C. D. iii. 352. 7. II. add: (8) :-- Þǽre nǽdran gécynd is ꝥ ǽlc uht þǽs þe hió ábítt scel his líf on slǽpe geendian, Ors. 5, 13; S. 246, 27. (12) :-- Ic wénde ꝥ þes sceolde beón mycel and fæger (ꝥ þes wǽre micel man and fæger, ) ego grandem hominem credidi, Gr. D. 46, 27. (13) :-- Hé cwaeð ꝥ sum wer wǽre þe his wif forsǽde swá ꝥ heó sceolde hí sceandlíce forlicgan, Hml. S. 12, 182. III. add: (1) :-- Sóna swá þára Læcedemonia ládteów wiste ꝥ hé wið þá twégen heras sceolde, Ors. 3, 1; S. 96, 15. (2) :-- Hé nyste hwǽr hé út sceolde, Ors. 6, 31; S. 286, 20. Hwæt sceolan ús, oþþe hwæt dóþ ús þára worda ymbþonc?, Bl. H. 183, 11. sculan

Mots connexes: l.