Smíc

Selon le Dictionnaire Anglo-Saxon :

sméc, smýc, es ;

smíc

m. Smoke, vapour, steam :--Swelce se bitresta smíc, Ors. 3, 11 ; Swt. 142, 20. Smíc fumus, Ælfc. Gr. 8 ; Zup. 28, 12 : Ex. 19, 18 : Homl. Th. ii. 68, 20. Hí losiaþ swá swá sméc, Bt. 27, 3 ;Fox 98, 31 : Ps. Th. 36, 19. Smýc, Hpt. Gl. 501, 78 : Shrn. 52, 33.Ða þicnyssa smíces stigon upp on ǽlce healfe, Homl. Skt. i. 23, 36. Ða ýsla up flugon mid ðam smíce. Gen. 19, 18 : Homl. Th. i. 530, 34. Se wǽta gǽþ up swylce mid smíce oððe miste, Lchdm. iii. 278, 9. Sméce gelíce sicut fumus, Ps. Th. 101, 3. On ðam fýre and on ðam smýce, Homl. Th. ii. 202, 32. Se wind ðæt fýr and ðone smíc ofer ða wallas dráf, Bd. 3, 16; S. 543, 1. Genim spices snǽd, lege on hátne stán, drince ðonne smíc. Lchdm. ii. 58, 17. Ðonne hé (the root) tóbrocen byþ, hé rýcþ eal swylce hé smíc of him ásænde, i. 260, 9. Ðæs drinces smýe heora eágan onfón, 348, 22. Sméc vaporem, Ps. Surt. ii. p. 202, 15. [Ne michte ut seon for smike, O. E. Homl. i. 161, 16, Smeche, ii. 220, 18. Smiche, 258, 20. Smec off recless, Orm. 1088. Smeke or smoke, Prompt. ParM. H. Ger. smouch: Ger. , schmauch.] v. smoca. smic

Mots connexes: 460.