Wrencan
Dictionnaire Anglo-Saxon de Bosworth & Toller - wrencan
Selon le Dictionnaire Anglo-Saxon :
- wrencan
- p. te. I. to tarn, twist (intrans. ) :-- Is ðæs horderes tácen, ðæt mon wrænce mid his hande, swilce hé wille loc unlúcan, Techm. ii. 118, 12. II. to practise wiles, use tricks, Germ. renken.] v. be-wrencan. wrencan
Mots connexes: wrenc :-- Biþ óþer swice, . . . wrenceþ hé and blenceþ, worn geþenceþ hinderhóca, Exon. Th. 315, 18 ; Mod. 33. [Þu ne mihtes nohwider wienche fra þa duntes, O. E. Homl. i. 281, 30. lch chulle wrenchen hire þideweard ase heo mest dredeð, A. R. 222, 16. Þu ne maht wenden me ne wrenchen ut of þe weie, Marh. 4, 27. Some gase wrynchand to and fra, Pr. C. 1538.