Wundor-líc

Selon le Dictionnaire Anglo-Saxon :

wundor-líc

adj. Wonderful, exciting admiration or surprise :-- Is wundorlíc (mirabilis) Drihten, Ps. Th. 92, 5: Met. 20, 3. Wunderlíc, Bt. 33, 4; Fox 128, 4. Mín (an angel's) nama is mycel and wundorlíc, Blickl. Homl. 137, 29. Wundorlíc (mirabilis) is geworden ðín wísdóm, Ps. Th. 138, 4: 118, 129. Hit is wundorlíc, ðæt ic secgan wille, Bt. 20; Fox 70, 27. Ðys is fram Drihtne geworden, and hit ys wundorlíc (wundurlíc, Lind.: wunderlíc, Rush. mirabile) on úrum eágum, Mt. Kmbl. 21, 42: Ps. Th. 117, 21. Ðæt is wundorlíc, ðæt gé nyton hwanon hé is, Jn. Skt. 9, 30: Met. 20, 86. Cymeþ wundorlíc Cristes onsýn, Exon. Th. 56, 25; Cri. 906. Wundorlíc wræcca (Nebuchadnezzar), Cd. Th. 256, 1; Dan. 634. Wundorlíc wǽgbora, Beo. Th. 2884; B. 1440. Ic eom wunderlícu wiht, Exon. Th. 399, 16; Rä. 19, 1: 400, 14; Rä. 21, 1. Ðæt wæs wunderlícu gemetgung miro modo, Past, 17; Swt. 113, 16. Wunderlíc gestreón mirandum negotium, Hpt. Gl. 469, 3. Oft hwæm gebyreþ ðæt hé hwæt mǽrlíces and wundorlíces gedéð, Past. 4; Swt. 39, 6. Hé (Samson) wearð swíðe ofþyrst for ðam wundorlícan slege, Jud. 15, 18. Wundorlícre hrædnysse hé bið álýsed, Lchdm. i. 288, 16. On wundorlícre mycelnesse, Blickl. Homl. 181, 20. Gesáwon hié wundorlíce wyrd, ðone man lifgendne ðone ðe hié ǽr deádne forléton, 217, 36. Wundorlíc tácn, 205, 31. Ic ðé sǽde swíðe lang spell and wundorlíc, Bt. 35, 5; Fox 166, 2. Hú ða wísan sind wundorlíce, Exon. Th. 223, 14; Ph. 359. Hú his ða goodan weorc syndon wundorlíce quam terribilia sunt opera ejus, Ps. Th. 65, 2. Gif ðú wénst ðætte wundorlíce gerela[n?] hwelc weorþmynd sié, Bt. 14, 1; Fox 42, 18. Hwonon him ða wundorlícan gereordo cóman, Blickl. Homl. 153, 8. Eorðe brengð wæstma fela wundorlícra, Met. 20, 101. Sió hæfde wæstum wundorlícran, Exon. Th. 413, 14; Rä. 32, 5. Dá cwóman ðǽr nædran wunderlícran ðonne ða óþre wǽron and egeslícran ... wǽron hié wunderlícre micelnisse, Nar. 14, 1-3. Seó burg ðe ǽr wæs ealra weorca fæstast and wunderlecast and mǽrast, Ors. 2, 4; Swt. 74, 24. Is ðæt eác ealles wundorlícost, ðæt..., Blickl. Homl. 127, 14. [Laym. wunder-lic: Orm. wunnderr-like: Wick. wondir-li: O. Sax. wundar-lík: O. H. Ger. wuntar-líh: Icel. undr-ligr.] wundor-lic