Un-beald
Dizionario Anglo-Sassone Inglese Antico di Bosworth & Toller - un-beald
Secondo il Dizionario dell'Inglese Antico:
- un-beald
- adj. Not bold, not confident, irresolute :-- Oft gebyreþ ðæm manðwǽran, ðonne hé wierð ríce ofer óðre men, ðæt hé for his manðwǽrnesse ásláwaþ and wierð tó unbald (-beald, Hatt. MS.), forðæm sió unbieldo and sió manðwǽrnes bióð swíðe anlíce nonnunquam mansueti, cum praesunt, vicinum et quasi juxta positum torporem desidiae patiuntur, Past. 40; Swt. 288, 1. On óðre wísan sint tó manianne ða ánfealdan stræcan, on óðre ða unbealdan ... Ðǽm unbealdum is tó cýðanne hú giémeleáse hié bióð ðonne hié hié selfe tó suíðe forsióð aliter admonendi sunt pertinaces, atque aliter inconstantes ... istis intimandum est, quod valde se despicientes negligunt, 42; Swt. 305, 12-16. Wénde ic ðæt ðú ðý wærra weorþan sceolde, and ðý unbealdra, Exon. Th. 268, 4; Jul. 427. [Laym. un-bald.] un-beald