Mǽge

Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - mǽge

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

an;

mǽge
f. A kinswoman:-- Elizabeth ðín mǽge (MSS. A. B. mage. ) Elisabeth cognata tua. Lk. Skt. 1. 36. Hér sit Leóflǽd mín mǽge, Ðurcilles wíf, Chart. Th. 337, 30. Cwæð ðæt heó wǽre gramena mǽge, Deáðes dóhtor, Homl. Skt. 2. 173. Saga ðæt ðú síe sweostor mín, líces mǽge, Cd. 89; Th. 110, 4; 6611. 1833: 127; Th. 162, 18; Gen. 2683. In Dauides dýrre mǽgan (the Virgin Mary), Exon. 9a; Th. 7, 5; Cri. 96.

Powiązane słowa: máge, mǽg. mæge

Back