Sceafan

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

scafan;

sceafan

p. scóf; pp. sceafen, scafen To shave, scrape, shred, polish :-- Scaebe poleo, Wrt. Voc. ii. 117, 63. Gif hé ðæt ómige fæt mid ungemete scæfþ dam nimis cupit eradere eruginem, R. Ben. 121, 4. Hé scóf on halig wæter of ðam hálgan treówe, Swt. A. S. Rdr. 102, 216. Man scóf ðæra bóca leáf and ða sceafþan dyde on wæter rasa folia codicum, et ipsam rasuram aquae immissam, Bd. 1, 1; S. 474, 37. Monige men sprytlan ácurfon and on wæter scófan, 3, 17; S. 544, 45, col. 1. Sceaf (scaf, MS. B.) gáte horn on þrý scenceas, Lchdm. i. 352, 11: 344, 13. Sceafe ðæt gréne, ii. 292, 26. Ðú scealt hine scafan on wæter . . . and ðære reádan eorþan dǽl scafe ðǽrtð, ii. 290, 11-13. [Goth. skaban: O. L. Ger. scavan scalpere: O. H. Ger. scaban, scapan scabere, scalpers, radere: Icel. skafa.]

Powiązane słowa: á-, be-, ge-sceafan (-scafan). sceafan