Seowian

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

seówan, siwian;

seowian

p. ode; pp. od, ed. id To sew:-- Sióuu sarcio, Wrt. Voc. ii. 119, 52. Ic siwige sarcio, Ælfc. Gr. 30, 2 ; Zup. 190, 6. Ic sywige (siwige, MS. R.), 28, 3; Zup. 167, 6. Heó siwaþ (seowaþ, MS. U.) illa suit, 15; Zup. 97, 6. Siwaþ (siuieþ, Lind.: siowes, Rush.) assuit, Mk. Skt. 2, 21. Sum sútere siwode (seowode, MS. C.) ðæs hálgan weres sceós, Homl. Skt. i. 15, 23. Hig siwodon ficleáf and worhton him wǽdbréc. Gen. 3, 7. Seowa mid seolce fæste, Lchdm. ii. 56, 7. Wǽda sioloce siowian. Met. 8, 24. Byrne, searonet seowed smiþes orþancum, Beo. Th. 816; B. 406. Golde siowode segmentata, Wrt. Voc. ii. 95, 49. [Goth. siujan: O. Frs. sia : O. H. Ger. siuwan : Icel. sýja: Lat. suere.]

Powiązane słowa: á-, be-seowian (-siwian); ge-seówan; ge-siwed. seowian