Stípel

Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - stípel

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

stípel
Add :-- Gelógode Benedictus hine sylfne on sumes stýpeles (torres, úpflóra, and Seruandus gereste hine on þǽre nyðerflóre þæs ylcan stýpeles (torres, v. l.), Gr. D. 170, 13-17. Stýplum turribus, Ps. L. 47, 13. Stépplum, 121, 7. ¶ used figuratively of distinguished work :-- Ic worhte ǽnne stýpel (the reference is to a conversion effected by the speaker), and þú cwyðst ꝥ ic sceolde sylf hine tówurpan, Hml. S. 36, 375. v. steáp. stipel

Powiązane słowa: l. turris)

Back