Módig. iii

De acordo com o Dicionário de Inglês Antigo:

módig. III

add :-- Betere bið ꝥ wíf . . eádmód on heortan . . . þonne ꝥ mǽden beó þe módig bið on heortan, Hml. A. 40, 401. Se módiga deófol, Wlfst. 249, 2. Heó (Judith) ofercóm þone módigan (Halofernes), 114, 410. Módig[e] arrogantes, An. Ox. 56, 233. Drihten hét ús beón eádmóde ꝥ wé tó heofonum becómon, for ðan þe þá módigan ne magon tó heofonum, Hml. S. 16, 129. III a. applied to a personal attribute :-- Æfter þám módigan unþeáwe after the vice of pride, Wlfst. 249, 7. V. applied to an animal :-- Sum módig fearr weorð ángencga and þǽre heorde dráfe oferhogode, Hml. Th. i. 502, II. Se micela yip þe ðá módigan fearras mid ealle ofbeát, Hml. A. 63, 285. modig