Mónaþ
Bosworth & Toller Anglo-Saxon Old English Dictionary - mónaþ
According to the Old English Dictionary:
- mónaþ
- Add :-- Þæs eásterlican mónðes angin, Angl. viii. 330, a. Synt feówur mónðas (móneðo, L., mónoðas, R.) ǽr man rípan mæge, Jn. 4, 35. Wíf his gedégelde hiá móneðam (monoðas, R.) fífo (mensibus quinque), Lk. L. l, 24 : 4, 25. Ymb ánes geáres fyrst and eahta mónað, Nar. 31, 26. Ðeós tíd cymð ymbe twelf mónað (post annum), Ll. Th. ii. 224, 32.