Mónaþ

Secondo il Dizionario dell'Inglese Antico:

mónaþ

Add :-- Þæs eásterlican mónðes angin, Angl. viii. 330, a. Synt feówur mónðas (móneðo, L., mónoðas, R.) ǽr man rípan mæge, Jn. 4, 35. Wíf his gedégelde hiá móneðam (monoðas, R.) fífo (mensibus quinque), Lk. L. l, 24 : 4, 25. Ymb ánes geáres fyrst and eahta mónað, Nar. 31, 26. Ðeós tíd cymð ymbe twelf mónað (post annum), Ll. Th. ii. 224, 32.

Parole correlate: Midsumor-, Midwinter-mónaþ. ¶ for the name of the months see Chr. P. , Appendix A. and the Martyrology given in the Shrine. monaþ