Mónaþ
Bosworth & Toller Anglo-Sächsisches Altenglisches Wörterbuch - mónaþ
Nach dem Altenglischen Wörterbuch:
- mónaþ
- Add :-- Þæs eásterlican mónðes angin, Angl. viii. 330, a. Synt feówur mónðas (móneðo, L., mónoðas, R.) ǽr man rípan mæge, Jn. 4, 35. Wíf his gedégelde hiá móneðam (monoðas, R.) fífo (mensibus quinque), Lk. L. l, 24 : 4, 25. Ymb ánes geáres fyrst and eahta mónað, Nar. 31, 26. Ðeós tíd cymð ymbe twelf mónað (post annum), Ll. Th. ii. 224, 32.