Stánig

Nach dem Altenglischen Wörterbuch:

stǽnig;

stánig

adj. Stony, rocky :-- Of ðan hǽðenan byrgelse on ðone stánigan beorh; of ðan stánigan beorge óð ða heáfda, Cod. Dip. Kmbl. iii. 454, 2-4. On ðone stánigan weg, vi. 186, 19. On stǽnig lond in petrosa ... on ða stánige lond supra petrosa, Mt. Kmbl. Rush. 13, 5, 20. Ðǽr synd swýðe scearpe wegas and stánige (stánihte, Laud. MS.), Ors. 1, 1; Bos. 16, 32. Ðeós wyrt biþ cenned on stánigum stówum, Lchdm. i. 102, 3. Stǽnigum, 212, 9 note: 216, 20 note: 256, 22. [O. H. Ger. steinag(-ig) saxosus, petrosus.] stanig