Tíd-sang

Nach dem Altenglischen Wörterbuch:

es;

tíd-sang

m. A song used at a particular time, the service held at one of the canonical hours:--Seofon tídsangas hí gesetton ús tó singenne dæghwamlíce . . . Se forma tídsang is úhtsang mid ðam æftersange ðe ðártó gebiraþ, prímsang, undernsang, middægsang, nónsang, ǽfensang, nihtsang. Ðás seofon tídsangas gé sculon singan, L. Ælfc. P. 31; Th.ii. 376, 1-8: L. Ælfc. C. 19; Th. ii. 350, 3-7. Wé syngaþ on ðone Ðunresdæg úre tídsangas tógædere . . . On ðone Frigedæg wé singaþ ealle ða tídsangas on sundor búton ðam úhtsange ánum, 36; Th. ii. 358, 30-33. Wé lǽraþ ðæt man on rihtne tíman tída ringe, and preósta gehwilc ðonne his tídsang on circan geséce, L. Edg. C. 45; Th. ii. 254, 6: R. Ben. 67, 18: Homl. Th. ii. 160, 19-24. Æt ǽlcan tídsange eal híréd áþenedum limum ætforan Godes weófode singe ðone sealm : Domine, quid multiplicati sunt, and preces, and collecta, Wulfst. 181, 26: 171, 14. Ðonne bid hic híwan tó tídsongum mín gemund dón, Chart. Th. 159, 9, 19. Tídsangas canonica, Wrt. Voc. ii. 128, 26. Se tídsang matins, R. Ben. 33, 1: complines, 67, 10.

Verwandte Wörter: tíd-þegnung. tid-sang