1 un-wérig
adj. Not weary, fresh :-- Æt níxtan wurdon hí ealle geteorode, and hé ána unwérig him æfter fyligde, Homl. Skt. ii. 30, 34. Gif mon on mycelre ráde weorðe geteorad, nime betonican...; ðonne bið hé sóna unwérig, Lchdm. i. 76, 8. Hé hét ðæt mon ðæt fæsten brǽce and on fuhte dæges and nihtes, simle án legie after óþerre unwérig cum alias aliis legiones dies noctesque succedere sine requie cogeret, Ors. 5, 11; Swt. 238, 9. un-werig