Þancol-mód

根据古英语词典：

þancol-mód

adj. Having the mind addicted to thought, of acute mind, wise, intelligent :-- þancolmód wer, þeáwum hýdig, Cd. Th. 102, 24; Gen. 1705. Seó gleáwe hét hyre þínenne þancolmóde heáfod onwríðan, Jud. Thw. 24, 5; Jud. 172. Ealle witen eorðbúende þoncolmóde ðæt hí ðǽr ne sint, Met. 19, 14. þancol-mod