Þeóf-mann

根据古英语词典：

es;

þeóf-mann

m. A robber, bandit, brigand :-- Án hirde wæs Ueriatus háten, and wæs micel þeófmon Viriathus homo pastoralis et latro, Ors. 5, 2; Swt. 216, 7. þeof-mann