1 CLYSTER
gen. clystres; pl. nom. acc. clystru; gen. clystra; dat. clystrum; n. A CLUSTER, bunch, branch; botrus GREEK , f. racemus, propago :-- Clyster botrus, Ælfc. Gl. 47; Som. 65, 32; Wrt. Voc. 33, 31. Hira wínberie ys gealla and ðæt biteroste clyster uva eorum uva fellis et botri amarissimæ, Deut. 32, 32. Clystru botros, Mone B. 2548. Clystrum racemis, 3835. Ic geseah wíneard, on ðam wǽron þreó clystru videbam vitem in qua erant tres propagines, Gen. 40, 10, 12. [Prompt. clustyr: Plat. kluster: Kil. klister.] clyster